« So we are asking now: what is the movement of meditation? First of all we must understand the importance of the senses. Most of us react, or act according to the urges, demands and the insistence of our senses. And those senses never act as a whole but only as a part – right? Please understand this. If you don’t mind enquiring into this a little more for yourself, talking over together, but all our senses never function, move, operate as a whole, holistically. If you observe yourself and watch your senses you will see that one or the other of the senses becomes dominant. One or the other of the senses takes a greater part in observation in our daily living, so there is always imbalance in our senses – right? May we go on from there?  Now is it possible – this is part of meditation, what we are doing now – is it possible for the senses to operate as a whole; to look at the movement of the sea, the bright waters, the eternally restless waters, to watch those waters completely, with all your senses? Or a tree, or a person, or a bird in flight, a sheet of water, the setting sun, or the rising moon, to observe it, look at it with all your senses fully awakened. … if you observe this, if you observe this operation of the whole senses acting you will find there is no center from which the senses are moving. (...) We never move or live with all our senses fully awakened, flowering. (...) And to give the senses their right place, which means not suppressing them, not controlling them, not running away from them but to give the proper place to the senses. This is important because in meditation (...) : if when the senses are fully awakened, flowering then the body becomes extraordinarily quiet. (...) most of us force our bodies to sit still, not fidget, not to move about and so on – you know. Whereas if all the senses are functioning healthily and normally, vitally then the body relaxes and becomes very, very quiet, if you do it. Do it as we are talking... ».  The beginning of meditation, public talk Jiddu Krishnamurti Indian Philosopher-author-public speaker
«ឥឡូវនេះយើងកំពុងសួរថា តើអ្វីទៅជាចលនានៃការធ្វើសមាធិ? ជាដំបូងយើងត្រូវយល់ពីសារៈសំខាន់នៃញ្ញាណ។ យើងភាគច្រើននិងមានប្រតិកម្ម ឬ ធ្វើសកម្មភាពអ្វីមួយ យោងតាមការទាមទារ តម្រូវការនិង ការទទូចនៃអារម្មណ៍របស់យើង។ ហើយញ្ញាណទាំងនោះមិនមែនជាប្រតិកម្មជាមួយគ្នាឡើយ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយប៉ុណ្ណោះ – មែនទេ? សូមយល់ពីរឿងនេះ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនចង់ដឹងរឿងនេះបន្ថែមទៀតសម្រាប់ខ្លួនអ្នកផ្ទាល់ទេ ត្រឹមតែការ បើអ្នកចាប់ផ្តើមនិយាយពីវា អ្នកនឹងដឹងថាញ្ញាណទាំងអស់មិនដំណើរការទាំងព្រមគ្នានោះទេ។ប្រសិនបើអ្នកសង្កេតមើលខ្លួនអ្នកនិង តាមដានអារម្មណ៍របស់អ្នក នោះអ្នកនឹងឃើញថានឹងមានញ្ញាណណាមួយមានប្រតិកម្មគ្របដណ្តប់លើញ្ញាណផ្សេងទៀត។ អាចមានញ្ញាណណាមួយនឹងជាអ្នកមានចំណែកច្រើនជាងក្នុងការចាប់បានអ្វីៗជាការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ដូច្នេះមានន័យថាញ្ញាណរបស់យើងតែងតែមិនស្មើភាពគ្នា - មែនទេ? ហើយតើយើងអាចបន្តដោយបែបនេះបានទេ? តើវាអាចទៅរួច - អ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើពេលនេះគឺជាផ្នែកមួយនៃការធ្វើសមាធិ - តើវាអាចទៅរួចទេសម្រាប់ញ្ញាណទាំងអស់ដំណើរជាមួយគ្នា? ដូចជាការសំឡឹងមើលចលនានៃទឹកសមុទ្រ, ពន្លឺចាំងនៃទឹកសមុទ្រ,បក់បោករហូតមិនចេះហត់, តើអ្នកអាចមើលវាដោយប្រើញ្ញាណទាំងអស់របស់អ្នកបានទេ? ដូចគ្នាដែរ ដូចជាដើមឈើ, មនុស្ស ,​ បក្សីកំពុងហើរ , ទឹករលក, ពន្លឺព្រះអាទិត្យ, ឬព្រះច័ន្ទដែលកំពុងរះ អ្នកសង្កេតមើលវាដោយញ្ញាណរបស់អ្នក... …ប្រសិនបើអ្នកសង្កេតមើលវា,សង្កេតមើលដំណើរការនៃញ្ញាណទាំងអស់ អ្នកនឹងឃើញថា គ្មានចំណុចណាមួយបង្ហាញថាញ្ញាណដំណើរការឡើយ។  (... ) យើងមិនដែលធ្វើចលនាឫ រស់នៅដោយប្រើញ្ញាណពេញលេញទេ (... ) ហើយប្រសិនអ្នកឲ្យអនុញ្ញាតឲ្យញ្ញាណធ្វើតាមតួនាទីពួកវា ដែលនេះមានន័យថាមិនគាបសង្កត់, មិនគ្រប់គ្រង, មិនរត់គេច, ប៉ុន្តែផ្តល់ជាទីតាំងស្រមស្របឲ្យញ្ញាណធ្វើដំណើរការ។  នេះគឺសំខាន់ណាស់ ពីព្រោះនៅក្នុងការធ្វើសមាធិ (... )៖ ប្រសិនបើនៅពេលញ្ញាណភ្ញាក់ដឹងខ្លួនពេញលេញ, ពេលនោះរាងកាយនឹងប្រែទៅជាស្ងាត់ស្ងៀមខុសពីធម្មតា។ (... ) មនុស្សភាគច្រើនត្រូវបង្ខំឱ្យរាងកាយរបស់ខ្លួនអង្គុយឲ្យស្ងៀម, មិនរើ, មិនធ្វើចលនាអ្វីទាំងអស់ - អ្នកដឹងទេ។ ប្រសិនបើញ្ញាណទាំងអស់ដំណើរការទៅដោយសុខភាពល្អនិងជាធម្មតា នោះរាងកាយនឹងសម្រាក, បន្ធូរអារម្មណ៍ ហើយក្លាយស្ងាត់ស្ងៀម។ អ្នកចាប់ផ្តើមធ្វើវាពេលដែរយើងកំពុងនិយាយនេះទៅ ... »។  ការចាប់ផ្តើមនៃការធ្វើសមាធិ, ការនិយាយជាសាធារណៈ  Jiddu Krishnamurti ទស្សនវិទូឥណ្ឌា-អ្នកនិពន្ធ -អ្នកនិយាយសាធារណៈ